หลวงพ่อเมียน กลฺญาโณ
ท่านถือกำเนิดเมือ พ.ศ.๒๔๘๒ ที่บ้านปะนึม ต.บึงขนา จ.โพธิสัตว์ ประเทศกัมพูชา โยมบิดาชื่ออุมขัน โยมมารดาชื่อเปร็ง บรรพชาเป็นสามเณรเมื่ออายุได้ ๑๐ ขวบ และได้อุปสมบทเมื่ออายุได้ ๒๐ ปี ได้ศึกษาวิชาอาคมจากพระอาจารย์ฝั่งกัมพูชาถึง ๑๒ ท่าน ท่านที่หลวงปู่ให้ความสำคัญมากคือพระอาจารย์ลุน ส่วนผู้ที่ถ่ายทอดวิชาทำหุ่นพยนต์ให้กับท่านเป็นฆราวาสคือโยมปู่ของท่านเอง ระหว่างที่บวชพระที่ประเทศกัมพูชา ท่านได้ธุดงค์ไปยังเมืองต่างๆโดยตลอด จนกระทั่งถึงพรรษาที่ ๖ ได้เกิดสงครามภายในประเทศกัมพูชา มีการเข่นฆ่าไม่เว้นแม่แต่พระเณร ท่านจึงลาสิกขาบทลี้ภัยสงครามอพยพมาอยู่ที่ อ.ตาพระยา เมื่อปี พ.ศ.๒๕๑๙ หลังจากนั้นท่านเข้าอุปสมบทอีกครั้งเมื่อ ปี พ.ศ.๒๕๒๒ ณ พัทธสีมาวัดหนองติม โดยมีหลวงพ่อแพน เป็นพระอุปัชฌาย์ หลังจากนั้นท่านก็ออกจำพรรษาไปยังวัดต่างๆหลายจังหวัด จนมาอยู่ที่จังหวัดศรีสะเกษ อีก ๕ พรรษา ในระหว่างนั้นเองท่านก็ได้ฝากตัวเป็นศิษย์หลวงปู่สรวง (เทวดาเล่นดิน) ศึกษาวิชาอาคมจนแตกฉาน หลวงพ่อเมียน กัลยาโณ ยังเป็นสหธรรมิกที่สนิทเป็นอย่างมากับหลวงปู่เจียม อติสโย ด้วยเป็นคนบ้านเดียวกันและบวชเรียนมาด้วยกัน รวมทั้งเป็นสหธรรมิกรุ่นน้องกับหลวงปู่ธรรมรังษี เกจิอาจารย์ชื่อดัง หลวงปู่ได้มารับตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดบ้านจะเนียง เมื่อปี พ.ศ.๒๕๓๖ หลวงพ่อเมียน ท่านเป็นที่มีเมตตาสูงจึงมีลูกศิษย์แวะเวียนไปขอพรจากท่านเสมอ ยามว่างท่านก็ปฏิบัติกิจของสงฆ์ไม่ได้ขาดพระเกจิสายเขมรอีกท่านหนึ่ง เพราะท่านยังอยู่ให้เราสามารถไปกราบไหว้ท่านได้ แม้ว่าท่านจะเข้ามาอยู่ในเมืองไทยไม่นาน ท่านก็สามารถสร้างชื่อเสียงให้เราได้ยินกันไม่น้อย ทั้งน้ำมันพรายเทียน อันน่าประหลาดใจ ทั้งผงพรายกุมาร ตำรับเฉพาะของท่าน ยังสีผึ้งแมลงทับ และหุ่นพยนต์อันมีประสบการณ์มากมาย 
และเมื่อผ่านมาไม่นานนี้ ท่านถูกนำประวัติ ประสบการณ์และเรื่องราวต่างๆ ไปลงตีพิมพ์ในหนังสือพระเครื่องหลายฉบับอยู่มิได้ขาด ชื่อเสียงของท่านจึงขจรขจายยิ่งๆขึ้นทุกวัน จึงเป็นโอกาสดีที่เพื่อนๆ จะได้เร่งศึกษาหาความรู้เกี่ยวกับท่าน และพระเครื่องของท่าน ท่านจะได้บูชาพระเครื่องแท้ๆ ถูกๆ ทันยุคที่ท่านยังมีชีวิยอยู่